✍روان شناسی موفقیت واقعیت ندارد

مرشدان روان شناسی موفقیت از قبیل آنتونی رابینز و برایان تریسی و ... می گویند باید نیمه ی پر لیوان را ببینی در حالی که برای بعضی آدم ها اصلا نیمه ی پر لیوانی وجود ندارد که ببینند... این دیدگاه مثبت اندیشی می گوید اگر یک انسان با نگاه خوشبینانه با دنیا روبه رو شود اتفاقات خوب برایش می افتد ، در حالی که ریشه در واقعیت ندارد... من معتقد نیستم این گونه کتاب های روان شناسی موفقیت را آنجوری که در ایران خواند و تفسیر کرد که در جوامع توسعه یافته مثل آمریکا تفسیر کرد بلکه معتقد هستم ابتدا باید محدودیت ها را مشخص کرد  و سپس متواضعانه پارامتر های از این تابع که ما می توانیم تغییر دهیم را تغییر بدهیم و یکی از این پارامتر ها نگرش ما نسبت به خودمان است... باید بپذیریم که انکار رنج کمکی به حلش نمی کند و همین نگاه خوشبینانه مضاعف با اولین پایه های علم روان شناسی در تضاد است... من حتی اگر در خودآگاهم خوب و مثبت ببینم و رنج ها را نبینم اما در ناخودآگاه رنج ها حضور دارند... وقتی می گویند به رنج هایت فکر نکن اما همزمان دارم به آن فکر می کنم... اگر امید ، امید باطل باشد یعنی امیدی مبتنی بر خوشبینی صرف بدون شواهد و بدون تعقل است قطعا باعث رنج می شود و اگر امید، امید واقع بینانه باشد ، ریشه در واقعیت این سیاره ی رنج دارد و باعث می شود  بتوانم معنایی برای رنج هایم پیدا کنم .

👤سید سروش سیدی فرد