بنی آدم آیینه یکدیگرند...

بنی آدم اعضای یکدیگرند...

که در آفرینش ز یک گوهرند...

ما آدم ها، ما انسان ها، هر کدام مان صفاتی را در خود داریم و دیگران را با آن صفات خود می بینیم... من اگر صفات منفی داشته باشم، دیگران را هم با عینک منفی می بینم... یا اگر صفات مثبت داشته باشم، دیگران را با صفات مثبت می نگرم... در واقع ما با صفاتی که در اندرون مان داریم، دنیا را از دریچه ی دید خود می نگریم...

ما نمی‌توانیم صفتی را که در خود نداریم در دیگری تشخیص دهیم. ما صفتی را که در خود داریم، در دیگری هم همان را تشخیص می دهیم... بنی آدم آیینه یکدیگرند... چرا که ما نمی‌توانیم چیزی را ببینیم و درک کنیم بدون اینکه خود، آن نباشیم.

پس بیاییم عینک خود را عوض کنیم... با دید دیگری به جهان بنگریم... به نقل آقای سهراب سپهری؛ چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید...