از کوتهی ماست که دیوار بلند است.

▂▃▅▇█▓▒░ بخت بیدار  ░▒▓█▇▅▃▂

روزی روزگاری نه در زمان های دور، در همین حوالی مردی زندگی می کرد که همیشه از زندگی خود گله مند بود و ادعا می کرد بخت با من یار نیست و تا وقتی بخت من بسته است زندگی من بهبود نمی یابد. پیر خردمندی وی را پند داد تا برای باز کردن بخت خود به فلان کشور نزد جادوگری توانا برود. او رفت و رفت تا در جنگلی سرسبز به گرگی رسید. گرگ پرسید: ای مرد کجا می روی؟ مرد جواب داد: می روم نزد جادوگر تا برایم بختم را باز کند، زیرا او جادوگری بس تواناست. گرگ گفت : می شود از او بپرسی که چرا من هر روز گرفتار سر دردهای وحشتناک می شوم؟ مرد قبول کرد و به راه خود ادامه داد. او رفت و رفت تا به مزرعه ای وسیع رسید که دهقانانی بسیار در آن سخت کار می کردند. یکی از کشاورزها جلو آمد و گفت : ای مرد کجا می روی ؟مرد جواب داد: می روم نزد جادوگر تا برایم بختم را باز کند، زیرا او جادوگری بس تواناست! کشاورز گفت : می شود از او بپرسی که چرا پدرم وصیت کرده است من این زمین را از دست ندهم. گفته است ثروتی بسیار در انتظارم خواهد بود؛ اما در این زمین، هیچ گیاهی رشد نمی کند و حاصل زحمات من بعد از پنج سال، سرخوردگی و بدهکاری است؟ مرد قبول کرد و به راه خود ادامه داد. او رفت و رفت تا به شهری رسید که مردم آن همگی در هیئت نظامیان بودند و گویی همیشه آماده برای جنگ. شاه آن شهر او را خواست و پرسید: ای مرد به کجا می روی؟ مرد جواب داد: می روم نزد جادوگر تا برایم بختم را بیدار کند، زیرا او جادوگری بس تواناست! شاه گفت: آیا می شود از او بپرسی که چرا من همیشه در وحشت دشمنان بسر می برم و ترس از دست دادن تاج و تختم را دارم، با ثروت بسیار و سربازان شجاع، تاکنون در هیچ جنگی پیروز نشده ام؟ مرد قبول کرد و به راه خود ادامه داد. پس از راهپیمایی بسیار، بالاخره جادوگری را که در پی اش راه ها پیموده بود را یافت و ماجراهای سفر را برایش تعریف کرد. جادوگر بر چهره مرد مدتی نگریست سپس رازهای را که در را ازش سوال شده بود با وی در میان گذاشت و گفت: از امروز بخت تو باز شده است برو و از آن لذت ببر! و مرد با بختی باز، باز گشت... به شاه شهر نظامیان گفت: تو رازی داری که وحشت برملا شدنش آزارت می دهد، با مردم خود یک رنگ نبوده ای، در هیچ جنگی شرکت نمی کنی، از جنگیدن هیچ نمی دانی؛ زیرا تو یک زن هستی. چون مردم تو زنان را به پادشاهی نمی شناسند، ترس از دست دادن قدرت تو را می آزارد و اما چاره کار تو ازدواج است، تو باید با مردی ازدواج کنی تا تو را غمخوار باشد و همراز. این مرد در جنگ ها فرماندهی خواهد کرد و بر دشمنانت بدون احساس ترس خواهد تاخت. شاه اندیشید و سپس گفت: حالا که تو راز و خواسته های مرا دانستی، با من ازدواج کن تا با هم کشوری آباد بسازیم. مرد خنده ای کرد و گفت: بخت من تازه باز شده است. نمی توانم خود را اسیر تو کنم. من باید بروم و بخت خود را بیازمایم. می خواهم ببینم بختم چه چیز برایم جفت و جور کرده است و رفت... به دهقان گفت: وصیت پدرت درست بوده است. شما باید در زیر زمین به دنبال ثروت باشی نه بر روی آن، در زیر این زمین گنجی نهفته است که با وجود آن نه تنها تو که خاندانت تا هفت پشت ثروتمند خواهند زیست. کشاورز گفت: پس اگر چنین است، تو را هم از این گنج نصیبی است. بیا باهم شریک شویم که نصف این گنج از آن توست.
مرد خنده ای کرد و گفت: بخت من تازه باز شده است. نمی توانم خود را اسیر گنج کنم. من باید بروم و بخت خود را بیازمایم. می خواهم ببینم چه چیز برایم جفت و جور کرده است و رفت... سپس به گرگ رسید و تمام ماجرا را برایش تعریف کرد و سپس گفت: سردردهای تو از یکنواختی خوراک است. اگر بتوانی مغز یک انسان کودن و کور مغز را بخوری دیگر سر درد نخواهی داشت.  

شما اگر جای گرگ بودید چکار می کردید؟

بله. درست است! گرگ هم همان کاری را کرد که شاید شما هم می کردید. مرد قصه ی ما را به جرم غفلت از بخت بازش درید و مغز او را خورد.

مراقبت و استفاده ی هشیارانه از فرصت ها، شرط لازم و حتمی برای گرفتن عنان زندگی و ساختن روزگار بر وفق مراد است.

◦•●◉✿ روز را خورشیـد می سازد، روزگار، ما را ✿◉●•◦