برترین ادب
اميرالمؤمنين امام علی علیهالسلام:
برترین ادب آن است که انسان در حدّ خود بایستد و از اندازهٔ خویش فراتر نرود
(غررالحكم، حدیث۳۲۴۱)
اميرالمؤمنين امام علی علیهالسلام:
برترین ادب آن است که انسان در حدّ خود بایستد و از اندازهٔ خویش فراتر نرود
(غررالحكم، حدیث۳۲۴۱)
ثوبان می گوید که همراه پیامبر(صلی الله علیه وآله) کنار قبری بودیم. حضرت ایستاد و بعد حرکت کرد، دوباره ایستاد و بعد حرکت کرد. عرض کردم: پدر ومادرم فدایت شوند، راز توقف شما بین این قبور چه بود؟ رسول خدا(صلوات الله علیه وآله) به شدّت گریه کرد و ما نیز گریه کردیم. آن گاه فرمود: «این اموات در قبرهایشان عذاب می شدند؛ به گونه ای که ناله آنها را شنیدم، بر آنها ترحّم کردم و از خداوند خواستم که بر آنها تخفیف دهد و خداوند نیز اجابت فرمود، و فرمودند؛
«فَلَو صامُوا هؤلاءِ ایّام رجب وَ قامُوا فیها ما عذَّبوا فی قُبورِهِم. فَقُلت یا رَسولَ اللهِ صیامَهُ وَ قِیامَهُ اَمانٌ مِن عذاب القبر؟ قال: نعم... ؛
اگر اینها ماه رجب را روزه می گرفتند و شب زنده داری می کردند، در قبرهایشان عذاب نمی شدند، پس عرض کردم: آیا روزه و نماز در ماه رجب، امان از عذاب قبر است؟ فرمود: بله.»
📗بحارالانوار، علامه مجلسی، ص ۴۹، ح ۳۷.
امام صادق(علیه السلام) فرمود:
«اذا کان یوم القِیامَةِ نَادی مُنادٍ مِن بُطنانِ العَرشِ اَینَ الرَّجَبیُّونَ فَیقُومُ اناسٌ تُضیءُ وُجوهُهم لِاَهلِ الجَمع عَلی رُؤسِهِم تیجانُ الملکِ وَ ذَکرَ ثواباً جَزیلاً اِلی اَن قالَ هذا لِمَن صامَ مِن رَجبٍ شیئاً وَ لَو یَوماً فِی اَوّلِهِ اَو وَسَطِه اَو آخِرِه؛
هنگامی که روز قیامت برپا شود، منادی از بطن عرش ندا می دهد: کجایند رجبیون؟! پس مردمانی که چهره هایشان برای جمعیت [قیامت] می درخشد بر می خیزند و بر سرهای آنان تاج شاهی قرار دارد و آن گاه حضرت، پاداش فراوانی را نام برد تا فرمود: این پاداشها برای کسی است که در ماه رجب روزه گرفته باشد، گرچه یک روز از اوّلش و یا یک روز از وسطش و یا یک روز از آخرش.»
📗وسائل الشیعه، ج۱، ص ۴۷۹.
به نام خدای سمیع و بصیر